ซากเรืออับปางนี้น่าจะเป็น "เรือบรรทุกน้ํามันพลเรือน" ของอเมริกาที่น่าจะจมลงโดยพายุไต้ฝุ่นหลังสงครามโลกครั้งที่สอง และไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกองเรือญี่ปุ่นที่จมโดยกองกําลังอเมริกัน มันตั้งอยู่ในตําแหน่งตั้งตรงบนพื้นทรายที่ความลึก 32 เมตรใกล้กับ "เกาะดํา"

หนึ่งในเรือบรรทุกน้ำมันพ่อค้ามาตรฐานในช่วงสงคราม 1TL อย่างน้อย 19 ลำ ซากเรือลำนี้ถือเป็นเรือที่สำคัญที่สุดลำหนึ่งในการให้บริการของญี่ปุ่น ในระหว่างการโจมตีทางอากาศ ท้ายเรือจมลง แต่การคาดการณ์ยังคงอยู่ที่ ผิวน้ำ สองสัปดาห์ต่อมา เมื่อมีการนัดหยุดงานติดตามผล ซึ่งในที่สุดก็จมลงสู่จุดต่ำสุด

เรือประกวดราคาเครื่องบินทะเลที่สร้างโดยชาวญี่ปุ่นซึ่งสามารถบำรุงรักษา ซ่อมแซม และจัดหาเครื่องบินขนาดใหญ่ในฐานทัพหน้าระยะไกล เครื่องบินลำนี้เป็นส่วนหนึ่งของขบวนรถที่รอดชีวิตจากการโจมตีในอ่าวมะนิลา จากนั้นเดินทางต่อไปยังอ่าวโครอนเพื่อความปลอดภัย

Morazan เป็นเรือบรรทุกสินค้าโดยสารของอังกฤษที่กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นยึดได้และใช้สำหรับการทำสงคราม เธอนั่งอยู่ทางกราบขวาในน้ำทะเลลึก 25 เมตร ห้องเก็บสัมภาระทั้งสี่ห้องของ Morazan นั้นว่างเปล่า แต่สิ่งที่พิเศษกว่านั้นคือหม้อต้มน้ำขนาดใหญ่คู่หนึ่งในห้องเครื่องยนต์

Coral Garden เป็นพื้นที่ทะเลที่ห่างไกลจากเมือง Coron และยังเป็นโลกใต้น้ำที่ดีและสวยงามยิ่งขึ้นซึ่งได้รับการปกป้องโดย Coron แนวปะการังใต้น้ำที่นี่ พบกับ Coral Garden ซึ่งเป็นจุด การดำน้ำแบบสน๊อคเกิ้ล ที่มีชื่อเสียงที่สุดในโครอน เพลิดเพลินไปกับปะการังที่สวยงาม

ซากเรือปืน Lusong เป็นหนึ่งในเรือเสบียงของญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 จำนวน 12 ลำที่ถูกโจมตีทางอากาศขณะทอดสมออยู่ที่อ่าวโครอน เรือจมลงที่ระดับความลึก 10 เมตร ซึ่งขณะนี้จอดอยู่ในมุมตะแคง

The Kogyo Maru. The Kogyo Maru (also known locally as the Ekkai Maru) was an Imperial Japanese Navy auxiliary supply ship, attacked by US Task Force 38 on 24 September 1944. She was carrying a load of construction materials for a runway (a bulldozer, cement bags, and mixer are still evident in her hold).

ตู้เย็นเคลื่อนที่ความเร็วสูงขนาดยักษ์แห่งนี้เคยเป็นโกดังอาหารในช่วงสงคราม สามารถเลี้ยงคนได้ 25,000 คนเป็นเวลาสองสัปดาห์ ซึ่งเป็นหน้าที่ที่สำคัญในช่วงสงคราม ถือเป็นซากเรือที่ดีที่สุดลำหนึ่งที่สามารถเจาะเข้าไปในพื้นที่ได้

เรือลำนี้เป็นเรือลากไม้ที่ถูกดัดแปลงให้เป็นศูนย์ซ่อมเครื่องบินเคลื่อนที่และคลังพัสดุสำหรับกองทัพบก เรือลำนี้ได้เห็นและรอดชีวิตจากการโจมตีของกองทัพเรือสหรัฐฯ ในอ่าวมะนิลา และหลังจากนั้นก็เดินทางต่อไปยังอ่าวโครอนเพื่อความปลอดภัย น่าเสียดายที่การโจมตีทางอากาศในอ่าวโครอนทำให้โอลิมเปียลุกเป็นไฟ

เทรุ คาเซะ มารุ เป็นนักล่าเรือดำน้ำของญี่ปุ่น ความยาว 35 เมตร และจมลงเมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2487 ระหว่างการโจมตีทางอากาศของสหรัฐฯ ทางตะวันออกของเกาะซังกัต คันธนูเริ่มต้นที่ 4 เมตร และเธอก้มลงไปตามระดับความลึกสูงสุด 20 เมตร ค่อนข้างสมบูรณ์ มีที่เก็บเล็กๆ น้อยๆ ที่คุณสามารถเจาะเข้าไปได้