Foah Malé

Ο καρχαρίας φάλαινας δεν είναι μόνο ο μεγαλύτερος από όλους τους καρχαρίες, αλλά και το μεγαλύτερο ψάρι στον κόσμο. Μπορεί να αυξηθεί μέχρι 20 μέτρα μακρύ, ζυγίζει 34 τόνους, και να ζήσει για πάνω από 100 έτη. Η πλάτη του μπορεί να εμφανιστεί γκρίζα, καφετιά, ή μπλε στο χρώμα και καλύπτεται με τα φωτεινά άσπρα λωρίδες και τα σημεία που τακτοποιούνται στις εγκάρσιες γραμμές.

Οι καρχαρίες τίγρεις είναι παμφάγοι, έχοντας το ευρύτερο φάσμα τροφίμων όλων των καρχαριών, και θα φάνε σχεδόν τίποτα που μπορούν να εγκαταστήσουν μεταξύ των σιαγόνων τους, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών, των ακτίνων, των σφραγίδων, των θαλάσσιων φιδιών, ακόμη και των θαλασσοπουλιών και των χελωνών. Αυτό τους καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτους στις επιπτώσεις των απορριμμάτων των ωκεανών, καθώς δεν θα διστάσουν να τρώνε σκουπίδια όπως ελαστικά, πλαστικές σακούλες, ακόμη και πινακίδες κυκλοφορίας αυτοκινήτων. Το ειδικό, εξαιρετικά αιχμηρό σχήμα των δοντιών τους τους επιτρέπει να δαγκώνουν μέσα από τα κελύφη των χελωνών, των καρκινοειδών, ακόμα και των οστών. Το όνομά τους προέρχεται από το σκοτάδι τίγρη-όπως κάθετη ριγέ φορείς των νεότερων καρχαριών, τα οποία ξεθωριάζουν και συνήθως απουσιάζουν σε ενήλικες.

Ο μπλε καρχαρίας είναι εύκολα αναγνωρίσιμος από το ρύγχος του, μακρύτερος από είναι ευρύς με μια μικρή ανοδική κάμψη. Παίρνει το όνομά του, ωστόσο, από το φωτεινό μπλε χρώμα του δέρματός του. Αυτό το πλάσμα είναι επίσης αξιοσημείωτο για τα πολύ μεγάλα μάτια του και τις σχεδόν μαύρες άκρες των πτερυγίων του. Ζουν σχεδόν αποκλειστικά στην ανοιχτή θάλασσα και μπορούν να βουτήξουν μέχρι και 350 μέτρα βάθος, ως εκ τούτου, είναι απίθανο να συναντήσετε ποτέ αυτούς τους κομψούς κολυμβητές κοντά στην ακτή. Να πάρει για να βουτήξει με μπλε καρχαρίες είναι μια απίστευτη εμπειρία, δεδομένου ότι είναι πολύ περίεργος και ήθελα να κολυμπήσετε κοντά σε δύτες. Λόγω της περιέργειάς τους, είναι σημαντικό να τους αντιμετωπίζουμε με σεβασμό, χωρίς να προσπαθούμε να τους αγγίξουμε ή να τους χειριστούμε με οποιονδήποτε τρόπο.

Το ρύγχος του μεγάλου καρχαρία hammerhead είναι ίσως το πιο αναγνωρίσιμο από όλα τα είδη, όπως ολόκληρο το σχήμα του σώματος του μοιάζει σαφώς με ένα σφυρί. Τα κεφάλια τους είναι πολύ μοναδικά στο ότι το πλάτος του είναι περίπου 25% ολόκληρου του μήκους του καρχαρία. Το εξειδικευμένο σχήμα του ρύγχος τους τους βοηθά να κυνηγούν, καθώς φιλοξενεί υποδοχείς εκλέκτορα. Αυτό το καταπληκτικό οργανοληπτένιο όργανο τους επιτρέπει να βρουν θήραμα κατά μήκος του βυθού όπως σαλάχια, χταπόδι, μικρότερους καρχαρίες και καλαμάρια. Το σχήμα του κεφαλιού τους βοηθά επίσης να κρατήσει το θήραμά τους με ρύγχος τους, ενώ το φαγητό. Είναι εντυπωσιακό να ζήσετε αυτά τα εξαιρετικά ζώα υποβρύχια και να θαυμάσετε την εξειδικευμένη διάπλασή τους. Η καλύτερη ευκαιρία να βουτήξει με hammerhead καρχαρίες είναι σε τροπικές και υποτροπικές παράκτιες περιοχές.

Όπως όλοι οι καρχαρίες hammerhead, το χτένι hammerhead είναι ένας από τους πιό διακριτικούς καρχαρίες κοιτάγματος στη θάλασσα με το σφυρό διαμορφωμένο κεφάλι του και τα ευρέως τοποθετημένα μάτια. Σε αντίθεση με ορισμένα είδη που προτιμούν μια μοναχική ζωή, μπορούν να βρεθούν περιστασιακά συγκεντρώνοντας σε μεγάλα σχολεία, μερικές φορές αρίθμηση στις εκατοντάδες. Αν και αυτή η συμπεριφορά εκπαίδευσης μπορεί να φανεί εκφοβιστική, αυτά τα μεγαλοπρεπή ζώα δεν θεωρούνται επικίνδυνα και είναι μη επιθετικά προς τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, μάρτυρες αυτής της συμπεριφοράς εκπαίδευση έχει γίνει αρκετά δημοφιλής μεταξύ των δυτών που σχεδιάζουν χρόνια εκ των προτέρων για να ταξιδέψουν σε απομακρυσμένες προορισμούς βουτιά, όπως τα Γκαλαπάγκος και Κόκος Νησιά που είναι αυτοκινητόδρομοι για την εκπαίδευση χτένια hammerheads.

Ο ωκεάνιος καρχαρίας whitetip είναι καλά αναγνωρίσιμος από τα μακριά πτερύγιά του, τα οποία στρογγυλοποιούνται μακριά σε αντίθεση με τις δειγμένες άκρες πολλών άλλων καρχαριών. Το όνομά του προέρχεται από το λευκό χρώμα συμβουλές των πτερυγίων του. Με μήκος περίπου 3 μέτρα, είναι ένας από τους μεγαλύτερους καρχαρίες στους ωκεανούς. Εάν θέλετε να βουτήξετε με τους ωκεάνιους καρχαρίες whitetip, κατόπιν θα πρέπει να ταξιδεψετε στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές, δεδομένου ότι δεν συμπαθούν τα πιό δροσερά νερά.

Ο αλωνιοκαρχαρίας έχει ένα πολύ ασυνήθιστο σχήμα σώματος, καθιστώντας εύκολη τη διάκριση από άλλους καρχαρίες. Το caudal πτερύγιό του είναι εξαιρετικά μεγάλο με μια ισχυρή ρίζα ουρών. Το πάνω μέρος του καουραλίου πτερυγίου μπορεί να αυξηθεί για να είναι όσο το μήκος του σώματος του καρχαρία. Χρησιμοποιούν αυτό το ισχυρό πτερύγιο ως όπλο κατά το κυνήγι, χρησιμοποιώντας την επίμηκες ουρά για να χτυπήσει μικρότερα ψάρια και αναισθητοποίηση τους πριν από το φαγητό. Βιώνοντας αυτή τη μοναδική μέθοδο κυνηγιού ζωντανά είναι σαν τίποτα που έχετε δει πριν, ενώ καταδύσεις.

Οι καρχαρίες τίγρεις άμμου μπορούν να είναι το πιό άγριο κοίταγμα όλων των καρχαριών λόγω των σειρών οδοντωτών, αιχμηρών δοντιών τους που προεξέχουν προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμα και όταν κλείνουν τα στόματά τους. Ωστόσο, δεν πρέπει να συγχέεται με τον ξάδελφό τους ο καρχαρίας τίγρης, είναι στην πραγματικότητα μη επιθετική και εξαιρετικά υπάκουος. Λόγω της ήρεμης συμπεριφοράς τους, οι καταδύσεις με καρχαρίες τίγρεις άμμου είναι μια κοινή και ευχάριστη εμπειρία. Παρ 'όλα αυτά, όπως και με κάθε είδος, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί όταν καταδύσεις με καρχαρίες τίγρη άμμο και τη θεραπεία τους με σεβασμό.

Οι ταυροκαρχαρίες έχουν μια πολύ μοναδική ικανότητα να προσαρμόζονται τέλεια στο περιβάλλον τους, επιτρέποντάς τους να ζουν τόσο σε αλάτι όσο και σε γλυκό νερό. Όντας ένα από τα λίγα θαλάσσια είδη που είναι σε θέση να επιβιώσουν τόσο σε φρέσκο όσο και σε αλμυρό νερό τους επιτρέπει να συχνά ποτάμια και παράκτιες περιοχές, συνήθως τους θέτει σε στενή επαφή με τον άνθρωπο. Αυτή η συχνή εγγύτητα με τους ανθρώπους τους έχει δυστυχώς θέσει στην κορυφή της λίστας για επιθέσεις καρχαριών. Γίνεται σωστά, ωστόσο, καταδύσεις σε καθαρό νερό των ωκεανών με ταυροκαρχαρίες μπορεί να είναι μια συναρπαστική, one-in-a-εμπειρία ζωής. Αυτά τα πλάσματα είναι συνήθως περίπου τα 300 μέτρα μήκος, ωστόσο, μεγαλώνουν πολύ αργά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως μέχρι περίπου 10 ετών.

Η ακτίνα manta υφάλων είναι το δεύτερο μεγαλύτερο είδος ακτίνων στον κόσμο δίπλα στο στενό συγγενή του, το γιγαντιαίο ωκεάνιο manta, που αυξάνεται μέχρι 3.5 μ (12 πόδια) ευρέως, ή περισσότεροι. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι δύο τύποι θεωρήθηκαν ένα ενιαίο είδος μέχρι το 2009, όταν χωρίστηκαν επίσημα σε δύο διαφορετικά είδη. Ύφαλος mantas μπορεί να βρεθεί σε τροπικά και υποτροπικά νερά σε όλη την περιοχή Ινδο-Ειρηνικού. Σε αντίθεση με τη βαθύτερη κατοικία γίγαντας ωκεάνια manta, προτιμούν ρηχά νερά και βρίσκονται συνήθως πλεύσης πάνω από κοραλλιογενείς υφάλους και άλλα παράκτια ενδιαιτήματα.

Όπως οι ακτίνες manta, οι ακτίνες αετών είναι μεταξύ των μεγαλύτερων ακτίνων. Το πιο γνωστό και πιο δημοφιλές είδος είναι η στίγματα αετός ακτίνα, μία από τις πιο όμορφες ακτίνες και από τα πιο επιθυμητά για να δει από δύτες. Αυτά τα ζώα έχουν τη μοναδική ικανότητα να κινούνται τόσο προς τα εμπρός όσο και προς τα πίσω χρησιμοποιώντας τα θωρακικά πτερύγιά τους. Δεν θα ξεχάσετε ποτέ να παρατηρείτε αυτές τις μεγαλοπρεπείς κινήσεις ενώ βουτάτε με ακτίνες αετού.

Η πράσινη θαλάσσια χελώνα, επίσης γνωστή ως πράσινη, μαύρη ή ειρηνική πράσινη χελώνα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη θαλάσσιων χελωνών και έχει μια ευρεία κατανομή πληθυσμών σε όλες τις παγκόσμιες τροπικές και υποτροπικές θάλασσες. Υπάρχουν δύο ξεχωριστοί πληθυσμοί στον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό, αλλά μπορούν να βρεθούν σε όλο τον Ινδικό Ωκεανό επίσης. Είναι μοναδικοί δεδομένου ότι είναι τα μόνα είδη που είναι αυστηρά φυτοφάγα ως ενήλικοι, που ταΐζουν συνήθως στα άλγη, seagrass, και τα φύκια.

Ένα από τα πιο συναρπαστικά ψάρια στον ύφαλο, moray χέλια έρχονται σχεδόν σε κάθε μέγεθος και χρώμα από το μικροσκοπικό, φωτεινό μπλε χέλι κορδέλα, το μικρότερο κατά μέσο όρο μόνο 25 εκατοστά μήκος, με το μαύρο στίγματα γίγαντας moray που μπορεί να αυξηθεί μέχρι 4 μέτρα σε μήκος! Στην πραγματικότητα, υπάρχουν σχεδόν 200 διαφορετικά είδη. Τα περισσότερα morays είναι θαλάσσια ψάρια κατοικίας, αλλά διάφορα είδη έχουν δει στο υφάλμυρο νερό, και ακριβώς μερικά βρίσκονται στο γλυκό νερό. Είναι σαφώς διακρίνονται από τα άλλα ψάρια υφάλου με μακρά, slithering φορείς τους, μυτερά ρύγχος γεμάτη από αιχμηρά δόντια, και μακρά ραχιαία πτερύγια που τρέχουν σε όλο το μήκος του σώματός τους. Δεν έχει σημασία το είδος, αυτά τα ζώα είναι πάντα μια συναρπαστική τοποθεσία για να δείτε ενώ καταδύσεις.

Τα περισσότερα είδη wrasses έχουν εξαιρετικό, φωτεινό χρωματισμό. Με πάνω από 600 διαφορετικά είδη, wrasses είναι τόσο ποικίλα στο μέγεθος όπως είναι στο λαμπρό χρώμα τους. Είναι αναγνωρίσιμα από τα επιμήκη σώματά τους, προεξέχοντα κυνογόνα δόντια, και παχιά χείλη. Είναι φανταστικό να βουτήξετε με wrasses και να τα παρακολουθήσετε να κολυμπούν γύρω από κοραλλιογενείς υφάλους από πρώτο χέρι. Αυτά τα ζωηρά ψάρια κάνουν τους κοραλλιογενείς υφάλους ακόμα πιο πολύχρωμους.

Με τα θηλυκά ικανά να μεγαλώσουν μέχρι 7 μέτρα μήκος, ο μεγάλος λευκός καρχαρίας είναι το μεγαλύτερο αρπακτικό ψάρι στη γη. Οφείλει το όνομά του στο φως του, σχεδόν λευκό, χρώμα της κοιλιάς, καθιστώντας το σχεδόν αόρατο στο θήραμα κοιτάζοντας προς τα πάνω από το βυθό της θάλασσας. Είναι το σώμα είναι παρόμοια στην κατασκευή με μια τορπίλη, καθιστώντας τους πολύ καλή, γρήγορη κολυμβητές. Στην πραγματικότητα, μπορούν να φθάσουν ταχύτητες έως και 25 km / h και, όπως οι φάλαινες, έχουν τη δυνατότητα να ξεκινήσει ολόκληρο το σώμα τους έξω από το νερό. Δεν είναι πολλά είδη λεία σε μεγάλα λευκά, αλλά αν δέχεται επίθεση, μπορεί να κυλά τα μάτια του προς τα μέσα για προστασία. Τα μάτια τους μπορούν να απορροφήσουν το αδύναμο φως, επιτρέποντάς τους να βλέπουν καλύτερα στο λυκόφως από μια γάτα.

Ο καρχαρίας mako έχει μια απίστευτα ειδική δομή του δέρματος που του επιτρέπει να κολυμπήσει μέχρι και 80 km / h, καθιστώντας τα ταχύτερα ψάρια στον κόσμο. Λόγω της ταχύτητάς του, μπορούν να καλύψουν τεράστιες αποστάσεις έως και 55 χιλιομέτρων την ημέρα και μπορούν πραγματικά να πηδήξουν μέχρι και 9 μέτρα έξω από το νερό! Αυτά τα ζώα μπορούν να βρεθούν σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου τόσο σε τροπικά όσο και σε εύκρατα νερά.

Σε αντίθεση με απειλητική γκριμάτσα του καρχαρία λεμονιού με προεξέχοντα κυρτά δόντια τους, αυτά τα ζώα είναι στην πραγματικότητα αρκετά ήπια και μη επιθετική προς τον άνθρωπο. Ως εκ τούτου, είναι πολύ δημοφιλής μεταξύ των αυτοδυτών για δολωμένα καταδύσεις καρχαρία σε όλο τον κόσμο. Μπορούν να βρεθούν σε ρηχά νερά κατά μήκος των παράκτιων περιοχών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού Ωκεανού, προτιμώντας να μείνουν κοντά σε κοραλλιογενείς υφάλους, μαγγρόβια και όρμους. Επειδή είναι εύκολο να βρεθούν και να επιβιώσουν καλά σε αιχμαλωσία, είναι στην πραγματικότητα το πιο γνωστό και πιο ερευνηθεί από όλα τα είδη καρχαρία.

Αυτός ο μεγάλος, ογκώδης καρχαρίας είναι μέρος της γνωστής οικογένειας των καρχαριών ρέκβιεμ, όπως και τα ξαδέρφια του, οι καρχαρίες των υφάλων. Διακρίνεται από ασημένια λευκά σημάδια στα πτερύγιά του και μπορεί να αυξηθεί μέχρι 10 πόδια μακρύ. Silvertips θεωρούνται μια κάπως επιθετική είδη, δεδομένου ότι πρέπει να ανταγωνίζονται επιθετικά με άλλους καρχαρίες για τα τρόφιμα. Η διατροφή τους αποτελείται από κοραλλιογενή ύφαλο κατοικία οστεώδη ψάρια, μικρότερα καρχαρίες, και ακόμη και ακτίνες αετού και είναι γνωστή για τη μοναδική συμπεριφορά τους λειτουργίας θήραμα τους πριν από την κατανάλωση τους.

Δεν πρέπει να συγχέεται με τον ξάδελφό του, το ωκεάνιο καρχαρία whitetip, ο καρχαρίας ύφαλοwhitetip προτιμά να περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στηρίζεται σε μικρές σπηλιές και σπήλαια μεταξύ του υφάλου. Σε αντίθεση με τα περισσότερα είδη ρέκβιεμ, δεν χρειάζεται να κολυμπά συνεχώς για να αναπνεύσει. Είναι παρόμοια με τον καρχαρία νοσοκόμα στο ότι μπορούν να αντλήσουν νερό πάνω από τα βράγχια τους για να τους κρατήσει πρόσφατα οξυγονωμένο, επιτρέποντας whitetips τη δυνατότητα να βρίσκονται στο βυθό του ωκεανού ή να παραμείνουν ακόμα, ανασταλεί στο νερό μέσα σε μια μικρή σπηλιά. Αν ψάχνετε για αυτούς, ενώ καταδύσεις καλύτερο στοίχημά σας για την εξεύρεση τους είναι να εξετάσουμε όλα τα σπήλαια και προεξοχές.

Blacktip καρχαρίες υφάλου είναι ένα από τα πιο συχνά βλέποντες καρχαρίες πλεύσης γύρω από υφάλους, καθώς είναι εξαιρετικά άφθονα σε αυτό το βιότοπο. Μπορούν να βρεθούν σε ρηχά, παράκτια ύδατα σε όλες τις τροπικές περιοχές του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού και αναγνωρίζονται εύκολα από τις σκοτεινές μαύρες άκρες των ραχιαίων και καουραλικών πτερυγίων τους. Blacktips δεν είναι πολύ μεταναστευτικό και προτιμούν μια μικρότερη σειρά σπίτι όπου λεία για καρκινοειδή, μικρότερα οστεώδη ψάρια, και ακόμη και θαλάσσια φίδια.

Οδηγώντας έναν ταπεινό, καθιστικό τρόπο ζωής, ο καρχαρίας νοσοκόμων μπορεί να μην είναι ο πιό συναρπαστικός καρχαρίας για να βουτήξει με στη θάλασσα, αλλά είναι κατά πολύ ένας από τον πιό κοινό. Αυτό το σκονισμένο καφέ, στιβαρό ζώο είναι μια πολύ δημοφιλής παρατήρηση μεταξύ των κοραλλιογενών υφάλων της Καραϊβικής και διανέμεται κυρίως στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό, κατά μήκος των ακτών της Αμερικής, του ανατολικού Ατλαντικού Ωκεανού και του δυτικού Ατλαντικού Ωκεανού κατά μήκος των ακτών της Αφρικής.

Ο γκρίζος καρχαρίας υφάλου είναι ένας από τους πιο κοινούς καρχαρίες υφάλου στον Ινδοειρηνικό και συχνά παρατηρείται να ταξιδεύει σε ρηχούς κοραλλιογενείς υφάλους, ειδικά κοντά σε απότομες απογείωσες. Αυτά τα ζώα μπορεί να έχουν μια ελαφρώς λευκή μύτες πρώτο ραχιαίο πτερύγιο, ωστόσο, είναι σαφώς διακριτά από άλλα είδη καρχαρία, επειδή στερούνται την ξεχωριστή μαύρο ή άσπρο σημάνσεις στις άκρες των πτερυγίων τους και είναι μια πιο ομοιόμορφη γκρι χρώμα. Αυτά τα ευκίνητα αρπακτικά ζώα είναι γρήγοροι κολυμβητές και τρέφονται κυρίως με οστεώδη ψάρια και κεφαλόποδα που κυνηγούν κατά μήκος του υφάλου.

Δεν πρέπει να συγχέεται με τον καρχαρία ύφαλο blacktip, η ωκεάνια καρχαρία blacktip έχει μια πιο stout, ισχυρή σώμα, μεγαλώνει μεγαλύτερο από τον ξάδελφό του καρχαρία υφάλου, και προτιμά να ζουν σε ρηχά περιοχές ανοικτής θάλασσας και όχι σε ένα κοραλλιογενή ύφαλο. Επίσης, δεν έχουν διακριτές μαύρες κηλίδες στις άκρες των πτερυγίων τους, όπως οι καρχαρίες υφάλου, αλλά, αντ 'αυτού, έχουν περισσότερο από μια ομοιόμορφη μαύρη γραμμή κατά μήκος των άκρων των πτερυγίων τους. Αυτά τα ζώα είναι γρήγορα, ευκίνητα, και ενεργητικά, ειδικά όταν το κυνήγι. Είναι γνωστό ότι κάνουν περιστρεφόμενα άλματα έξω από το νερό, ενώ επιτίθενται σε σχολεία των ψαριών.

Περισσότερο θυμίζει ακτίνες από το τυπικό τορπίλη σχήμα καρχαρία, οι καρχαρίες άγγελος είναι μια ομάδα 23 διαφορετικών κάτω κατοικία, πεπλατυσμένο ς καρχαρίας είδη που ζουν σε εύκρατα σε τροπικά νερά. Όλοι τους είναι μεγάλοι στην κάλυψη και μπορούν να είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Θεωρήστε τον εαυτό σας τυχερό αν ποτέ φτάσετε στην κατάδυση με έναν από αυτούς, όπως πολλοί είναι κρισίμως σε κίνδυνο. Ο καρχαρίας άγγελος του Ειρηνικού είναι συνήθως εθεάθη μεταξύ των δασών φύκια της Νότιας Καλιφόρνιας, ενώ ένα άλλο είδος συναθροίζεται σε μεγάλους αριθμούς στα ανοικτά των Καναρίων Νήσων, καθιστώντας αυτό μία από τις καλύτερες περιοχές στον κόσμο για να τους συναντήσουν.

Με πάνω από 500 διαφορετικά είδη ακτίνων που προσδιορίζονται, αυτή η ομάδα χόνδρων ψαριών είναι πιό ποικίλα έπειτα ο ξάδελφός τους ο καρχαρίας. Stingrays αντλούν το όνομά τους από τις μεγάλες, κοκαλιάρικο ουρές τους, πολλά από τα οποία έχουν δηλητηριώδη κεντρί που χρησιμοποιούνται για αυτοάμυνα. Λόγω αυτών των κυρίαρχων κεντρί, παρακαλούμε να είστε προσεκτικοί όταν καταδύσεις ή το περπάτημα μέσα από τα νερά με stingrays. Όσο κρατάτε μια ασφαλή απόσταση, μπορείτε να ζήσετε όμορφες καταδύσεις μαζί τους. Βρίσκονται κυρίως στο βυθό όπου κρύβονται κάτω από την άμμο και τρέφονται με ψάρια, καβούρια, σκουλήκια, σαλιγκάρια και άλλα μαλάκια.

Ηλεκτρικές ακτίνες, επίσης γνωστή ως ακτίνες τορπιλών (ή τορπιλών ψαριών), είναι ένα χόνδρινο ψάρι στην οικογένεια ακτίνων που ονομάζεται για τη μοναδική ικανότητά τους να παράγουν ένα ηλεκτροσόκ. Βρέθηκαν σε όλο τον κόσμο σε ζεστά και εύκρατα νερά των ωκεανών, χρησιμοποιούν αυτή την ηλεκτρική ικανότητα για την άμυνα και τη σύλληψη θήραμα, γι 'αυτό να είστε προσεκτικοί όταν καταδύσεις με ηλεκτρικές ακτίνες, διότι, αν και είναι πολύ υπάκουος, μπορούν να είναι επιβλαβείς αν κατά λάθος άγγιξε ή πάτησε.

Τα πατίνια είναι μια μεγάλη υποπαραγγελία χόνδρινων ψαριών μέσα στην οικογένεια των ακτίνων, που αποτελείται από περισσότερα από 150 διαφορετικά είδη. Είναι παρόμοια με ηλεκτρικές ακτίνες και stingrays με το επίπεδο σχήμα του σώματος τους, επίπεδη θωρακικά πτερύγια που εκτείνεται το μήκος του σώματός τους, και τα στόματα που βρίσκονται στο κάτω μέρος του σώματος. Είναι βενθικοί τροφοδότες, ξοδεύοντας το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους καμουφλαρισμένα στο πάτωμα του ωκεανού και διακρίνονται από άλλες ακτίνες με τη στρογγυλή σε διαμορφωμένη διαμάντι μορφή τους, αιχμηρές «μύτες,» και δύο ραχιαία πτερύγια στην ουρά τους.

Εμφανίζονται ως ο τέλειος συνδυασμός καρχαρία και ακτίνων, guitarfish αντιπροσωπεύουν τη δική τους οικογένεια των χόνδρινων ψαριών, εμφανίζοντας χαρακτηριστικά που θυμίζουν και τα δύο. Είναι διάσημοι για τα επιμήκη, πεπλατυσμένα σώματά τους, τα ακτίνες-όπως φτερά, και δύο ραχιαία πτερύγια στις ουρές τους, που παίρνουν τη μορφή μιας κιθάρας, που δίνει τους το κοινό όνομά τους. Επίσης γνωστό ως καρχαρίες banjo ή βιολιστής ακτίνες, υπάρχουν περίπου 50 διαφορετικά είδη που καλύπτουν τρία διαφορετικά γένη.

Τα χέλια άμμου περιλαμβάνουν διάφορα μικρά είδη ψαριών εντός της οικογένειας λόγχης άμμου, Ammodytidae. Σε αντίθεση με το όνομά του, το χέλι άμμου δεν είναι καθόλου χέλι, αλλά ένα διακριτικά λεπτό ψάρι με μυτερό ρύγχος, δίνοντάς τους την εμφάνιση ενός χελιδάνου. Τα χέλια άμμου αντλούν το όνομά τους από τη μοναδική συμπεριφορά τους να εισβάλλουν στην ουρά της άμμου πρώτα για να ξεφύγουν από τους θηρευτές. Οι δύτες μπορούν να δουν τα χέλια άμμου να σπρώχνουν τα κεφάλια τους πάνω από τον καλυμμένο με άμμο πυθμένα, μερικές φορές εκατοντάδες κάθε φορά σε μία μόνο περιοχή.

Δεν πρέπει να συγχέεται με το γλυκό νερό angelfish της λεκάνης του Αμαζονίου, θαλάσσια angelfish είναι έξοχα χρωματισμένα και ζουν στα ζεστά, ρηχά υφάλους νερό του Ατλαντικού, της Ινδίας, και των δυτικών Ωκεανών του Ειρηνικού. Αυτή η όμορφη οικογένεια των ψαριών υφάλου αποτελείται από περίπου 86 διαφορετικά είδη, το πιο γνωστό είναι βασίλισσα, βασιλιάς, γαλλικά, βασιλικό, και γκρι angelfish. Με τα μεγάλα, πλευρικά συμπιεσμένα σώματά τους, τα μικρά, up-turned στόματα, και τα φωτεινά χρώματα, είναι δύσκολο να λείψουν και μια συμπάθεια παρατήρηση για τους περισσότερους δύτες.

Υπάρχουν σχεδόν 130 διαφορετικά είδη θαλάσσιων butterflyfish όλα ζουν στα τροπικά ύδατα του Ατλαντικού, του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού. Αυτά τα όμορφα, μικρά ψάρια είναι γνωστά για το κολύμπι σε μονογαμικά ζευγάρια, αλλά μερικές φορές μπορεί να δει σε μεγάλα σχολεία. Όπως ο μεγαλύτερος ξάδελφός τους, το angelfish, είναι μια συμπάθεια παρατήρηση για τους δύτες και snorkelers λόγω του όμορφου, φωτεινού χρωματισμού τους και των εντυπωσιακών σχεδίων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι οι κηλίδες του ματιού που πολλά είδη έχουν στα πλευρά τους για να ξεγελάσουν τα αρπακτικά ζώα, παρόμοια με αυτά που βρίσκονται στα φτερά της πεταλούδας.

Δεν είναι οι καλύτεροι κολυμβητές, Clownfish αναζητούν καταφύγιο στα σπίτια ανεμώνη τους κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Αυτά τα ευδιάκριτα ζωηρόχρωμα ψάρια έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερα περίπλοκη και αμοιβαία ευεργετική συμβιωτική σχέση με τα σπίτια ανεμώνης τους, κερδίζοντας τους το παρωνύμιο: ανεμώνες. Λόγω αυτής της εξελιγμένης σχέσης, τείνουν να μένουν σε μέγιστη ακτίνα τεσσάρων μέτρων για να φιλοξενήσει ανεμώνη τους, προκειμένου να κρύβονται γρήγορα μέσα στα πλοκάμια του σε περίπτωση κινδύνου. Αν είστε αρκετά τυχεροί βουτιά με clownfish θα μπορούσατε να αντιμετωπίσετε αυτά τα χαριτωμένα μικρά ψάρια που προσπαθούν να "επίθεση" σας για να υπερασπιστεί ανεμώνη τους.

Το trevally είναι ένα μεγάλο είδος αργυρών θαλάσσιων ψαριών στην οικογένεια jack και ένα αγαπημένο ψάρι παιχνίδι μεταξύ των ψαράδων ανοικτής θάλασσας. Αυτοί οι μαζικοί θηρευτές μπορούν να βρεθούν μεμονωμένα και σε σχολεία σε όλη την περιοχή Ινδο-Ειρηνικού, που κυμαίνονται από τη Νότια Αφρική δυτικά έως τη Χαβάη και την Ιαπωνία νότια έως την Αυστραλία. Τα trevallies είναι έξυπνα είδη ψαριών, χρησιμοποιώντας στοχευμένες στρατηγικές κυνηγιού για να μαζέψουν το θήραμά τους, συμπεριλαμβανομένων άλλων ειδών ψαριών, καρκινοειδών, κεφαλόποδων και μαλακίων.

Lionfish είναι εγγενείς στα ύδατα ινδο-Ειρηνικού και βρίσκονται συνήθως κρύβονται κάτω από προεξοχές ή σε ρηχά σπήλαια σε βάθη μεταξύ 2 και 60 μέτρα. Είναι ημερήσιες, έννοιες που κυνηγούν τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και τη νύχτα, αλλά συχνά μένουν κρυμμένα μέχρι το ηλιοβασίλεμα για να αποφύγουν τα αρπακτικά ζώα. Δυστυχώς, τα λεοντόψαρα έχουν γίνει χωροκατακτητικά είδη στον δυτικό Ατλαντικό Ωκεανό και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Στην πραγματικότητα, παρά την απειλητική ομορφιά τους, lionfish έχουν γίνει ένα τεράστιο πρόβλημα στην Καραϊβική, όπως ο πληθυσμός τους έχει εξαπλωθεί παρά πολύ σε μία μόνο δεκαετία. Στην πραγματικότητα, το Επιστημονικό Κανάλι ισχυρίστηκε ότι είναι "ένα από τα πιο επιθετικά χωροκατακτητικά είδη στον πλανήτη". Αυτά τα φανταχτερά αρπακτικά ζώα θεωρούνται αρκετά επιθετική και επιβλαβή για τον άνθρωπο, ώστε να είναι προσεκτικοί κατά την κατάδυση με λεοντόψαρα και να κρατήσει μια ασφαλή απόσταση.

Τα Snappers είναι ένα δημοφιλές ψάρι τροφίμων που συνήθως παρατηρείται να τρολάρει κοραλλιογενείς υφάλους και μια αγαπημένη θέαση μεταξύ των δυτών καταδύσεων. Αυτά τα πολύχρωμα, μεγάλα θαλάσσια ψάρια περιλαμβάνουν περίπου 113 είδη στην οικογένεια Lutjanidae. Στα μενού σε όλους τους τροπικούς προορισμούς, όπως η Καραϊβική, μπορείτε να βρείτε το πιο δημοφιλές snapper, το κόκκινο snapper. Το μεγαλύτερο snapper, το snapper cubera, μεγαλώνει μέχρι 1,52 μ. (5 πόδια) σε μήκος.

Το όμορφο και άφθονο χειρουργόψαρο περιλαμβάνει περίπου 75 είδη κατοίκων υφάλων, κοινώς ονομάζονται tangs, μονόκεροι και διδάκτωρ. Αυτά τα τροπικά θαλάσσια ψάρια είναι μέλη της αρχαίας οικογένειας Acanthuridae και αντλούν το όνομά τους από αιχμηρές σπονδυλικές στήλες και στις δύο πλευρές της βάσης της ουράς τους, οι οποίες μοιάζουν με νυστέρι χειρουργού. Μπορείτε εύκολα να αναγνωρίσετε αυτά τα έντονα χρωματισμένα θαλάσσια ψάρια από τα σχετικά μικρά στόματά τους, τα επιμήκη σώματα, τα εκτεταμένα ραχιαίο πτερύγια και τα μοναδικά, περίπλοκα σημάδια.

Ανάλογα με το πού βρίσκεστε, οι καταδύσεις με γλυκά ή γρυλίσματα είναι εγγυημένες σε όλους τους κοραλλιογενείς υφάλους του Ατλαντικού και του Ινδο-Ειρηνικού Ωκεανού. Μπορείτε να βρείτε αυτά τα μεσαίου μεγέθους ψάρια σε μεγάλα σχολεία που τρολάρουν κοραλλιογενείς υφάλους και βραχώδεις περιοχές για φαγητό και κρύβονται κάτω από μεγάλες προεκτάσεις ή σε μικρά σπήλαια ανάμεσα στον ύφαλο. Τα μέλη της οικογένειας Haemulidae, τα γλυκά και τα γρυλίσματα είναι στενά συνδεδεμένα με τα snappers. Μπορείτε να βουτήξετε με γλυκά σε όλη την περιοχή ινδο-ειρηνικού, ενώ μπορείτε να βουτήξετε με γρυλίσματα στον Ατλαντικό.

Με περίπου 80 διαφορετικά είδη, ο παπαγάλος έρχεται σχεδόν σε κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου. Αυτά τα μέλη της οικογένειας wrasse είναι ένα μόνιμο προσάρτημα στους κοραλλιογενείς υφάλους παγκοσμίως, αν και θα δείτε την περισσότερη ποικιλία ειδών στον Ινδο-Ειρηνικό. Μπορείτε να κάνετε καταδύσεις με παπαγάλους σχεδόν σε κάθε κοραλλιογενή ύφαλο ζεστού νερού του κόσμου και να τους δείτε μόνοι, σε ζευγάρια ή σε μεγάλα σχολεία, ανάλογα με το είδος.

Το soldierfish είναι μια κοινή θέαση μεταξύ των δυτών που επισκέπτονται τροπικές και υποτροπικές τοποθεσίες και συνήθως φαίνονται να κολυμπούν σε στενά οργανωμένα σχολεία που μπορεί να μοιάζουν με στρατιωτικό σχηματισμό, εξ ου και το όνομά τους. Μέλη της οικογένειας των σκίουρων, τα ψάρια έχουν κόκκινα σώματα και πλατιά μάτια. Λόγω της νυκτόβιας συμπεριφοράς τους και της επιθυμίας τους να ζήσουν σε σπηλιές και προεκτάσεις σε όλο τον ύφαλο, τα ψάρια στρατιώτες είναι επίσης αναγνωρίσιμα από τα μεγάλα μάτια τους.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να δεις ένα triggerfish να κολυμπάει για να ξέρεις ότι είσαι επίσημα στους τροπικούς. Αυτά τα έντονα χρωματισμένα και περίτεχνα σχεδιασμένα ψάρια είναι κοινά στις υποτροπικές και τροπικές περιοχές των ωκεανών του κόσμου, με την υψηλότερη ποικιλία ειδών που βρίσκεται στον Ινδο-Ειρηνικό. Υπάρχουν περίπου 40 διαφορετικά είδη triggerfish κατά μέσο όρο 20-50 cm (8-20 in) σε μήκος. Ωστόσο, το πέτρινο triggerfish φτάνει μέχρι 1 m (3,3 πόδια) μήκος.

Τα δαμάσταψαρα είναι μια κοινή θέαση μεταξύ των κοραλλιογενών υφάλων σε όλες τις τροπικές περιοχές του Ατλαντικού και του Ινδο-Ειρηνικού Ωκεανού. Υπάρχουν περίπου 250 διαφορετικά είδη αυτών των μικρών ψαριών, όλα μέσα στην οικογένεια Pomacentridae. Τα δαμάσκηνες αναγνωρίζονται εύκολα από τα στρογγυλεμένα σώματά τους, το επιμηκυμένο ραχιαίο πτερύγιο και το μικρό, περονοφόρο ουραίο πτερύγιο. Οι νεαροί είναι ιδιαίτερα ευχάριστοι να δουν καθώς συνήθως καλύπτονται σε ζωντανά σημεία.

Εύστοχα ονομασμένα για τα δύο μεγάλα "μουστάκια", ή barbels, που προεξέχουν από την περιοχή του πηγουνιού τους, τα κατσικόψαρα είναι διάσημα για αυτά τα δύο χημειοαισθητικά όργανα που χρησιμοποιούν για να κυνηγήσουν για φαγητό. Μπορείτε συνήθως να κάνετε καταδύσεις με κατσικόψαρα κατά μήκος των ρηχών διαμερισμάτων του ύφαλου, όπου τους αρέσει να σκάβουν γύρω από την άμμο και το ίζημα σε αναζήτηση του επόμενου γεύματός τους. Χρησιμοποιούν τα "μουστάκια" τους για να αισθάνονται γύρω στην άμμο για το επόμενο γεύμα τους με μικρά ασπόνδυλα και ψάρια.

Ο τόνος είναι οι ισχυρότεροι κολυμβητές της θάλασσας και ένας από τους πιο ευκίνητους θηρευτές του. Με ένα κομψό, βελτιωμένο σώμα σε σχήμα τορπιλών που είναι κατασκευασμένο για ταχύτητα, αυτό το πελαγικό είδος μπορεί να φτάσει ταχύτητες έως και 75 km/h (45 mph). Δυστυχώς, ωστόσο, αυτή η ταχύτητα δεν ταιριάζει με την εμπορική αλιεία που απειλεί ορισμένους από τους πληθυσμούς τους. Ως αποτέλεσμα της υπεραλίευσης, είδη ψαριών τόνου όπως ο νότιος ερυθρός τόνος πλησιάζουν στην εξαφάνιση.

Η garfish αλμυρού νερού, επίσης κοινώς γνωστή ως garpike ή needlefish, βρίσκεται στα εύκρατα και τροπικά υφάλμυρα και θαλάσσια ύδατα του Ατλαντικού Ωκεανού και της Μεσογείου, της Καραϊβικής, της Μαύρης και της Βαλτικής Θάλασσας. Για να μην συγχέεται με τον ξάδερφό του γλυκού νερού, τον βορειοαμερικανό γκαρ της οικογένειας Lepisosteidae, το θαλάσσιο garfish είναι μέλος της οικογένειας Belonidae.

Το pufferfish ονομάζεται από το περίφημο "φουσκωτότητα". Στο πρώτο σημείο του κινδύνου, χρησιμοποιούν εξαιρετικά ελαστικά στομάχια τους για να καταπιούν γρήγορα μεγάλες ποσότητες νερού, και μερικές φορές αέρα, μετατρέποντας τους σε ακανθώδη, βρώσιμα μπάλες. Σε περίπτωση που ένα αρπακτικό φάει ένα από αυτά θα είναι τόσο φάουλ γευσιγνωσία και, ενδεχομένως, θανατηφόρα οφείλεται σε ένα δηλητήριο που ονομάζεται τετροδοτοξίνη. Για τους ανθρώπους, αυτό το δηλητήριο είναι θανατηφόρο, χωρίς γνωστό αντίδοτο. Ωστόσο, αρκετά ειρωνικά, pufferfish κρέας θεωρείται μια λιχουδιά που ονομάζεται fugu στην Ιαπωνία. Ως εκ τούτου, αν είστε περίεργοι να δοκιμάσετε αυτό το ζώο, βεβαιωθείτε ότι επισκέπτεστε μόνο έμπειρα εστιατόρια με ειδικά εκπαιδευμένους σεφ.

Οι καταδύσεις με boxfish είναι πάντα μια απόλαυση, καθώς τα μοναδικά διαμορφωμένα σώματά τους και ο έντονος χρωματισμός φέρνουν ενθουσιασμό σε κάθε κοραλλιογενή ύφαλο. Τα ψάρια boxfish, επίσης κοινώς γνωστά ως αγελαδινό ψάρι ή κορμός, περιλαμβάνουν 23 είδη τετραγωνικών, οστεωδών ψαριών στην οικογένεια Ostraciidae. Είναι σαφώς αναγνωρίσιμα από τα άκαμπτα, σε σχήμα κουτιού σώματά τους. Τα περισσότερα είδη καλύπτονται επίσης από κηλίδες ή εξαγωνικά σχήματα και πολλά έχουν προβολές που μοιάζουν με κέρατα από τις κορυφές των κεφαλιών τους.

Τα bannerfish είναι ένα από τα πιο συχνά διαδεδομένα ψάρια μεταξύ της κοινότητας των υφάλων του Ειρηνικού. Συχνά αναφέρεται ως ψευδή μαυριτανικά είδωλα, τα bannerfish διακρίνονται εύκολα από τις λιγότερο περίτεχνες μαύρες, κίτρινες και λευκές ρίγες και το μικρότερο ρύγχος. Υπάρχουν δύο τύποι bannerfish, και οι δύο εγγενείς στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού: longfin και εκπαίδευση bannerfish. Αυτά τα σχετικά μικρά ψάρια υφάλων μπορούν να αναπτυχθούν σε μέγιστο μήκος 18-21 εκ.

Υπάρχουν περίπου 39 διαφορετικά είδη αυτοκρατορικών ψαριών σε όλη την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, που ανήκουν στην οικογένεια Lethrinidae. Μπορείτε να δείτε αυτά τα ψάρια που ζουν σε υφάλους να κυνηγούν κατά μήκος του βυθού μια ποικιλία μικρών ζώων, καθώς και να κοσκινίζουν τον αμμώδη πυθμένα για μικροσκοπικά καρκινοειδή. Οι δύτες μπορούν να αναγνωρίσουν τα αυτοκρατορικά ψάρια από το τυπικό σώμα τους σε σχήμα ψαριού, τα μεγάλα λέπια σε σχήμα διαμαντιού, τα παχιά χείλη και τα μεγάλα μάτια.

Οι σουπιές είναι το πιο χαριτωμένο από τα είδη μαλακίων. Αυτός ο μικρότερος, πιο παχουλός ξάδελφος του καλαμαριού μερικές φορές εκλαμβάνεται λανθασμένα ως τέτοιος από το ανεκπαίδευτο μάτι- ωστόσο, διακριτά χαρακτηριστικά τον διαχωρίζουν από το καλαμάρι. Οι σουπιές κινούνται πιο αργά στο νερό και έχουν δύο μακριά κυματιστά πτερύγια που διατρέχουν τις πλευρές του σώματός τους. Έχουν επίσης κόρες σε σχήμα W, ενώ τα καλαμάρια είναι στρογγυλές. Ωστόσο, όπως και τα άλλα κεφαλόποδα, οι σουπιές έχουν οκτώ κοντύτερα χέρια με βεντούζες και δύο μακρύτερα πλοκάμια προσαρτημένα στο κεφάλι τους, τα οποία βοηθούν στην εξασφάλιση της λείας.

Με πάνω από 6500 διαφορετικά είδη, τα καβούρια είναι από τα πιο ποικίλα υδρόβια είδη στον κόσμο. Αυτά τα καρκινοειδή έχουν παχύ εξωσκελετό για να προστατεύουν τα εσωτερικά τους όργανα με μια επιμήκη, τετράγωνη ή διαμαντόσχημη κεντρική κοιλότητα σώματος, τέσσερα σετ ποδιών και ένα ζευγάρι τσιμπίδες. Τα καβούρια κυμαίνονται σε μέγεθος από το μικροσκοπικό καβούρι μπιζελιού με μέγεθος μόλις 10-15 χιλιοστά (0,4-06 ίντσες) έως το γιγάντιο ιαπωνικό καβούρι αράχνη, το οποίο μπορεί να φτάσει τα 4 μέτρα (13 πόδια) σε πλάτος.

Ένα από τα πιο συναρπαστικά πλάσματα της θάλασσας, αυτά τα μικρά αλλά πανίσχυρα μαλάκια χωρίς κέλυφος, με σώμα ζελέ, ανήκουν στην οικογένεια των θαλάσσιων γυμνοσάλιαγκων. Τα γυμνοβράγχια κατοικούν σε ωκεάνια ύδατα σε όλο τον κόσμο, από τον Νότιο Ωκεανό έως την Αρκτική και παντού στο ενδιάμεσο. Ανάλογα με το είδος, το μέγεθος των ενηλίκων μπορεί να κυμαίνεται από 0,25 έως 12 ίντσες. Αυτά τα γαστερόποδα με μαλακό σώμα πήραν το όνομά τους από τη λατινική λέξη Nudibranchia, που σημαίνει γυμνά βράγχια, γι' αυτό και τα περισσότερα έχουν φτερωτά βράγχια και κέρατα στην πλάτη τους.