Το σιδερένιο ιστιοφόρο, με το όνομα Yemanjá, βυθίστηκε σκόπιμα τον Μάιο του 1999, μπροστά από την παραλία Pina, σε βάθος 19 μέτρων. Το ναυάγιο αυτό έχει αποσυναρμολογηθεί εν μέρει και μπορούν να αναγνωριστούν ορισμένα τμήματα, όπως τα κατάρτια, οι κεφαλές πρόσδεσης και το καβάνι.

Σε απόσταση 3,5 μιλίων από την ακτή, μπροστά από την παραλία Boa Viagem, το ρυμουλκό Servemar 1 βρίσκεται σε βάθος 25 μέτρων, με ελαφρά κλίση προς τα δεξιά. Η δομή του δεν είναι ανθεκτική, αλλά κάποια περάσματα είναι δυνατά, όπως στο μηχανοστάσιο και στο σημείο όπου βρισκόταν το τιμόνι. Και οι δύο χώροι είναι άδειοι.

Δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί σωστά το όνομα και η ημερομηνία αυτού του ναυαγίου. Πιθανώς ήταν ένα μικρό τροχοφόρο ρυμουλκό με ατμοκίνηση. Στηρίζεται σωστά στον πυθμένα και παρόλο που τα περισσότερα μέρη του είναι θαμμένα, οι μηχανές και οι λέβητες είναι σχεδόν άθικτοι και στη σωστή θέση. Δεν πρέπει να το χάσετε!

Το ρυμουλκό Minuano βυθίστηκε επίτηδες και βρίσκεται σε βάθος 32 μέτρων, υποστηριζόμενο στην καρίνα του. Η δομή του είναι καλά διατηρημένη και ορισμένα περάσματα είναι δυνατά. Μπορεί να δει την προπέλα με αγωγούς, το πηδάλιο να μετατρέπεται σε λιμάνι, πιλοτήριο, κολώνες πρόσδεσης και βαλβίδες υδροσυλλεκτών.

Το πλοίο Marguerite ήταν υπεύθυνο για τη συλλογή ιζημάτων από βυθοκόρους στο λιμάνι του Recife. Βυθίστηκε μετά από δύο εκρήξεις στους λέβητες του και βυθίστηκε 50 μέτρα παράλληλα με την σημαδούρα στην έξοδο του λιμανιού του Ρεσίφε. Το μέγιστο βάθος του είναι 15μ. και το ελάχιστο βάθος 10μ. Από τα 10 μέλη του πληρώματος, μόνο δύο επέζησαν.

Ο λόγος της συντριβής μεταξύ του ατμού Pirapama και του ατμού Bahia εξακολουθεί να είναι ένα μυστήριο. Εκτιμάται ότι αυτό το πλοίο βυθίστηκε το 1889. Σήμερα βρίσκεται σε βάθος μεταξύ 19 και 23 μέτρων. Πολλά κομμάτια μπορούν να αναγνωριστούν, γεγονός που φέρνει μεγάλη ιστορική αξία σε αυτό το ναυάγιο.

Το ιστιοφόρο Orca είναι κατασκευασμένο από σίδηρο και βυθίστηκε σκόπιμα το 1998 για να χρησιμεύσει ως τεχνητός ύφαλος, παρέχοντας καταφύγιο στα θαλάσσια είδη. Βρίσκεται σε βάθος 38 μέτρων και η δομή του είναι μερικώς αποσυναρμολογημένη. Κάποια τμήματα μπορούν να αναγνωριστούν.

Το ρυμουλκό Lupus βυθίστηκε μαζί με τα ρυμουλκά Minuano και Servemar X. Το ελάχιστο βάθος κατάδυσης είναι 30 μέτρα και μέγιστο 36 μέτρα. Πολλά μέρη είναι ακόμα άθικτα και καλά διατηρημένα. Είναι δυνατόν να δείτε δύο μεγάλες καμινάδες δίπλα στο πιλοτήριο.

Λόγω της εγγύτητας αυτών των δύο ναυαγίων, που απέχουν μεταξύ τους περίπου 20 μέτρα, είναι πολύ συνηθισμένο για τους δύτες να επισκέπτονται και τα δύο σε μία μόνο κατάδυση. Η κατάδυση είναι σχετικά ρηχή, καθώς γίνεται σε βάθος περίπου 20 μέτρων, με μεγάλη ασφάλεια για πιθανές διεισδύσεις και εγγυημένη διασκέδαση.

Η ημερομηνία βύθισης αυτού του πλοίου δεν είναι ακριβής, με τις πηγές να αναφέρουν την περίοδο 1850-1900. Ήταν ένα μικρό πλοίο, το οποίο σήμερα βρίσκεται σε βάθος 25 μέτρων και είναι σχεδόν εντελώς θαμμένο σε αμμώδη πυθμένα.