کشتی Marguerite مسئول جمع آوری رسوب از لایروبی ها در بندر Recife بود. پس از دو انفجار در دیگ های خود غرق شد و 50 متر در کنار بویه در خروجی بندر رسیف غرق شد. حداکثر عمق آن 15 متر است. و حداقل عمق 10 متر از 10 خدمه، تنها دو نفر زنده ماندند.

یدک کش Servemar X در سال 2002 به همراه دو یدک کش دیگر به نام های Lupus و Minuano که در Recife نیز قرار دارند غرق شد. این کشتی در موقعیت ناوبری قرار دارد و بسیار خوب نگهداری می شود. این شیرجه بین 20 تا 25 متر انجام می شود و ممکن است دارای جریان باشد.

نمی توان نام و تاریخ این کشتی غرق شده را به درستی تعیین کرد. احتمالاً او یک یدک‌کش چرخدار کوچک با نیروی محرکه بخار بود. او به درستی در پایین نگه داشته شده است و اگرچه بیشتر قطعات مدفون هستند، موتورها و دیگ‌ها تقریبا سالم و در موقعیت صحیح قرار دارند. نباید از دست داد!

یدک‌کش Servemar 1 در 3.5 مایلی ساحل، روبروی ساحل Boa Viagem، در عمق 25 متری، کمی به سمت راست خم شده است. ساختار آن مقاوم نیست، اما برخی از گذرها مانند موتورخانه و جایی که فرمان قبلا وجود داشت، امکان پذیر است. هر دو جا خالی است

به دلیل مجاورت این دو لاشه با فاصله حدود 20 متری، بازدید غواصان از هر دو در یک شیرجه بسیار رایج است. غواصی نسبتاً کم عمق است و در عمق 20 متری انجام می شود و ایمنی بالایی برای نفوذهای احتمالی و سرگرمی تضمین شده دارد.

دلیل تصادف بین بخار پیراپاما و بخار باهیا هنوز یک راز است. تخمین زده می شود که این کشتی در سال 1889 غرق شد. امروزه عمق آن بین 19 تا 23 متر است. قطعات زیادی را می توان شناسایی کرد که ارزش تاریخی زیادی برای این کشتی شکسته به ارمغان می آورد.

یدک‌کش Virgo در پایین در موقعیت قایقرانی در فاصله 20 متری یدک‌کش Taurus قرار دارد، بنابراین در یک شیرجه می‌توان از دو کشتی غرق شده بازدید کرد. ستون های پهلوگیری بزرگ در کمان دیده می شوند و بدنه آن یک تکه است و یک اتاق کنترل در بالای آن قرار دارد.

یدک‌کش Minuano از عمد غرق شد و در عمق 32 متری قرار داشت و روی کیل آن قرار داشت. ساختار آن به خوبی حفظ شده و امکان عبور و مرور وجود دارد. می توان پروانه مجرای، سکان چرخیده به بندر، کابین خلبان، ستون های پهلوگیری و دریچه های آبگیر را مشاهده کرد.

یدک‌کش فونیکس بخشی از پارک غرق مصنوعی پرنامبوکو است و در کنار یدک‌کش‌های بلاتریکس و سائو خوزه در فاصله چند متری از یکدیگر غرق شد. این کشتی در موقعیت ناوبری قرار دارد و به خوبی حفظ شده است. می توان کاساریو را با اتاق فرمان، دودکش، سکان و موارد دیگر مشاهده کرد.

پس از غرق شدن در سال 2003 در بندر ریسیف، یدک‌کش تاروس به سطح زمین بازگردانده شد و به دلیل آسیب‌های وارده، به پروژه صخره‌های مصنوعی اهدا شد. امروزه این لاشه در عمق 25 متری است و کمی به سمت بندر می چسبد. امکان نفوذ و شناسایی بسیاری از قطعات وجود دارد.